Een groot deel van Nederland is nu vrij.
Maar in de winter van 1944-1945 is Nederland boven de rivieren nog steeds bezet.
De Nederlandse regering roept vanuit Londen op tot een spoorwegstaking.
Ze hopen dat door die staking de Duitsers geen voedsel en wapens meer kunnen krijgen, omdat de treinen dan niet meer rijden.
Het plan mislukt. De Duitsers kunnen nog steeds met vrachtwagens hun spullen krijgen.
Maar de Nederlanders krijgen wel last van die staking!
Zeker als de Duitsers ook nog ervoor zorgen dat er geen boten meer mogen varen.
Voedsel kan nu niet meer vervoerd worden naar de grote steden in het westen.
Er breekt honger uit.
Vooral de Randstad heeft het zwaar.
Het is ook nog eens een heel koude winter.
Door de staking komen er ook geen nieuwe kolen meer. De kachels kunnen niet meer branden.
Er is geen eten en geen warmte.
De scholen gaan dicht.
Het wordt een moeilijke winter.
Tijdens de hongerwinter doen mensen alles om aan eten te komen.
Uiteindelijk eten ze zelfs tulpenbollen en suikerbieten.
Ze doen ook alles om aan brandstof te komen.
Ze kappen stiekem bomen om en slopen het hout uit hun huis. Alles verdwijnt in de kachel.
Koken gaat meestal op heel kleine kacheltjes.
Dat zijn noodkacheltjes. Daarop kan je met een paar houtjes koken.
Steeds meer mensen gaan letterlijk dood van de honger.
Mensen proberen op het platteland in het noorden en in het oosten van het land hun kostbare spullen te ruilen met boeren voor wat eten.
Soms lopen ze dagen achter elkaar.
Onderweg sterven veel mensen van honger en uitputting.
Op de terugweg naar huis moeten de mensen goed uitkijken.
Soms pakt de Landwacht (een soort NSB-politie) het eten af van de mensen als ze bijna thuis zijn.
Ook proberen mensen via de zwarte markt aan eten te komen.
(Zwarte markt is: Eten en spullen kopen en verkopen op straat zonder dat dat mag, dus niet in de officiële winkels.)
Op de zwarte markt kost een brood wel 50 gulden! (Dat is bijna 25 euro).
In april 1945 wordt duidelijk dat de Duitsers de oorlog gaan verliezen.
De Duitsers geven toestemming aan de geallieerden om voedsel vanuit de lucht naar beneden te gooien. (Dat noemen we voedseldroppings)
Met hun bonnen kunnen mensen op verzamelplaatsen het voedsel ophalen.
